งานวิจัย : ปัจจัยเศรษฐกิจสร้างสรรค์ที่มีผลกระทบต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย
The Creative Economic Factors Effecting to Economic Development of Thailand
โดย : รองศาสตราจารย์ ดร.มงคล ดอนขวา
บทคัดย่อ ภาษาไทย
การวิจัยเรื่อง ปัจจัยเศรษฐกิจสร้างสรรค์ที่มีผลกระทบต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทยนี้ มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย คือ เพื่อต้องการศึกษาระดับของปัจจัยเศรษฐกิจสร้างสรรค์ของประเทศไทย และศึกษาปัจจัย เศรษฐกิจสร้างสรรค์ที่มีผลกระทบต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย ประชากรเป้าหมายคือผู้ที่มีอายุ 29 62 ปี ที่มีการศึกษาในระดับปริญญาตรีขึ้นไป และเป็นผู้ที่อาศัยอยู่ในเขตชุมชนเมือง 4 จังหวัด ได้แก่ กรุงเทพมหานคร เชียงใหม่ ขอนแก่น และสงขลา กำหนดกลุ่มตัวอย่างรวมทั้งสิ้น 416 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยเครื่องมือแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ หาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์สมการถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า ระดับของปัจจัยเศรษฐกิจสร้างสรรค์ของประเทศไทยโดยภาพรวม มีความสำคัญอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.98 เมื่อจำแนกเป็นรายด้านพบว่า ระดับเศรษฐกิจสร้างสรรค์รายด้านทั้ง 4 ด้าน มีความสำคัญอยู่ในระดับมาก ทั้งหมด โดยด้านการศึกษามีระดับความสำคัญมากที่สุด รองลงมา ได้แก่ ด้านการใช้ทรัพย์สินทางปัญญา ด้านการสร้างสรรค์งาน และด้านการใช้องค์ความรู้ โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.08 4.06 3.96 และ 3.83 ตามลำดับ สำหรับผลการวิเคราะห์ ปัจจัยเศรษฐกิจสร้างสรรค์ที่มีผลกระทบต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย พบว่า ตัวแปรในปัจจัยเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ได้แก่ การใช้องค์ความรู้และการใช้ทรัพย์สินทางปัญญา มีอิทธิพลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 ส่วนตัวแปรในปัจจัยเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ในด้านการศึกษา มีอิทธิพลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 สำหรับตัวแปรปัจจัยการสร้างสรรค์งานพบว่าไม่มีผลกระทบต่อ การพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย