คนเราลงได้จนแล้ว ย่อมมีแต่ความทุกข์ยากเพราะเหตุฉะนี้
ท่านจึงเรียกว่า "ยากจน" คิดจะทำอะไรก็ยากที่จะเห็นทาง
อยากได้อะไรก็ยากที่จะได้ หันไปพึ่งพาอาศัยใครก็ยากที่จะได้รับความช่วยเหลือ
เพราะโลกสมัยนี้ถือคติว่า "มีเงินนับว่าน้อง มีทองนับว่าพี่ ยากจนเงินทอง พี่น้องไม่มี"
เมื่อไม่มีเงินก็ต้องไปกู้หนี้ยืมสินเขามา
ก็เป็นทุกข์เสียดอกเบี้ยแพงๆ ก็เป็นทุกข์ ถูกเขาทวงหนี้ก็เป็นทุกข์
ถูกเจ้าหนี้ตามตัวก็เป็นทุกข์ ถูกจับเข้าคุกเข้าตะรางเพราะไม่มีเงินใช้หนี้ก็เป็นทุกข์
จนเงินนับว่าทุกข์มากแล้ว จนความดีเป็นทุกข์ยิ่งกว่าคนไม่มีศรัทธาในพระศาสนา
ปราศจากความอายชั่ว กลัวบาป เกียจคร้าน โง่เขลาเรียกว่า คนจนความดี
เขาทำชั่วทางกาย วาจา ใจ เรียกว่า เป็นหนี้ ทำชั่วแล้วนึกภาวนาในใจ
ไม่อยากให้ใครรู้ เรียกว่า เสียดอกเบี้ย ถูกคนดีมีศีลธรรมว่ากล่าวตักเตือน
เรียกว่าถูกทวงหนี้ ไปไหนมาไหนมีแต่ความร้อนใจ เรียกว่า ถูกตามตัว
เมื่อตายไปก็ตกนรกหมกไหม้ เรียกว่า ถูกจองจำ
ชีวิตเราเลือกเกิดไม่ได้
แต่เลือกที่จะเป็นอะไรต่อไปข้างหน้าได้แม้จะเกิดมาจน
ก็จงพยายามสร้างเนื้อสร้างตัวก็อาจพ้นจากสภาพความจนได้ในที่สุด
ถึงแม้ยังยากจนอยู่ก็ขอให้จนแต่เงิน ทอง อย่าจนคุณธรรม
โปรดนึกเสมอว่า อยู่เรือนพังยังดีมีความสุข ดีกว่าคุกหลายเท่าไม่เศร้าหมอง
จนยังดีมีธรรมค้ำประคอง ดีกว่าปองทุจริตผิดศีลธรรม
(จากรายการธรรมะสวัสดี)
ในปีใหม่2554นี้...ขอให้ผู้อ่านทุกท่านจงมีแต่ความสุข